Unbelievable.

Τι γίνεται πια ρε γαμωτο;;
Νόμιζα πως είχα φίλες που με ήξεραν, που με καταλάβαιναν.
Τελίκα είχα ΠΑΛΙ λάθος.
Πάλι πίστεψα σε λάθος ανθρώπους.
Με απογοήτευσαν. Με πλήγωσαν πόλυ, και συνεχίζω να πίστευω σε αυτούς.
Τι έχω κανεί για να με έχεις τόσο χαμήλα;
Την απάντηση δεν την ξέρω..
Τι δηλάδη επείδη εσύ τσακώθηκες με μια απο τις κολλήτες ΜΑΣ, δεν πρεπει να τις μιλάω ούτε και γω;
Αυτό δεν θα το κάνω πότε, γιατί όσο αγαπώ εσένα, τόσο αγαπώ κι εκείνη.
Δεν είναι αυτό που πραγματίκα με ενόχλησε, όχι δεν είναι.
Είναι ότι με τα υπονοούμενα σου έλεγες ότι πήγαινα και έλεγα αυτά που μου ελέγες.
Πόσο λάθος έκανα και για σένα, πόσο λίγο με ξέρεις ακόμα και εσύ, τελίκα.
UNBELIEVABLE.
Κανένας δεν με ξέρει, κάνενας, και κανένας δεν μπορεί να με καταλάβει.
Εμείνα μόνη μου, εντελώς μόνη μου τα πάντα, ΟΛΑ είναι επιφανείακα ψεύτικα,
ποσό τα βαρέθηκα όλα αυτά.
Πόσο θέλω να φύγω μακρία από το ψέμα, μακρύα από ΟΛΟΥΣ, μακρύα από τα ΠΑΝΤΑ.