Σ'άγαπάω ρε γαμώτο. Σ'αγαπάω και δεν λες να το καταλάβεις. Ή δεν θέλεις.. Ξέρω ότι το σ'αγαπάω είναι μια λέξη τόσοο μεγάλη, και δε τη λέμε, όμως, είναι τόσο πολλά, και τόσο έντονα αυτά που νιώθω εγώ για σένα. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη λέξη που να μπορεί να περιγράψει όλα όσα νιώθω. Γιατί απλός έρωτας δεν είναι. Πάνε δυό χρόνια, από τότε που άρχισα να νιώθω.. Δυό χρόνια και δεν άλλαξε τίποτα. Μόνο νιώθω ολοένα και περισσότερα. Και δεν είσαι καν δικός μου, ποτέ δεν θα γίνεις. Δεν ξέρεις πόσο με πονάει αυτό. Δεν θα μάθεις ποτέ. Όμως αντέχω. Κάθε μέρα είμαι δίπλα σου. Παίζουμε, κάνουμε σαν ζευγαράκι. Ξέρεις πόσο πονάει αυτό ρε διάολε; Ξέρεις; Ξέρεις πόσο πονάει να μου λες για τη δικιά σου; Ξέρεις πόσο με σκοτώνει να βλέπω τις φωτογραφίες σας; Ξέρεις πόσο με σκοτώνει που είσαι τόσο ωραίοι και ταιριαστοί μαζί; Ξέρεις πόσο με σκοτώνει να σε βλέπω να περνάς τόσο καλά μαζί της; Και όμως, βρίσκω τη δύναμη να εύχομαι να είστε πάντα μαζί. Πάντα τόσο χαρούμενοι, τόσο ερωτευμένοι. Και το εννοώ, δεν είναι λόγια του αέρα. Αν είσαι καλά μαζί της είμαι και γω. Αρκεί να είσαι μέσα στη ζωή μου. Με οποιοδήποτε τρόπο. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσένα. Δεν μπορώ να την όμορφη θυμήθω πριν εσένα, χωρίς εσένα. Με πονάει που είσαι εδώ, μα πιο πολύ με πονάει όταν δεν είσαι εδώ. Πονάει να μένω εδώ, μα πονάει περισσότερο να φύγω. Είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που κοντά του δεν νιώθω άσχημη, ξεχνάω πόσο σκατά είμαι. Έχεις αυτή τη μαγική δύναμη να με κάνεις να γελάω ακόμα και αν το μόνο που θέλω είναι να κλάψω. Έχεις αυτό το κάτι ρε φίλε. Και μάλλον αυτό δε το βλέπω μόνο εγώ. Και ζηλεύω όλες τις υπόλοιπες που το βλέπουν. Ζηλεύω όλες όσες αγγίζεις, όλες όσες σε αγγίζουν. Ζηλεύω όσες σου μιλούν, σε όσες μιλάς. Δε το αντέχω αυτό. Όχι άλλο. Κουράστηκα. Κουράστηκα τόσο πολύ. Κουράστηκα να ξοδεύω τα βράδια μου κλαίγοντας, φτιάχνοντας στο μυαλό μου τη δική μας μικρή ιστορία. Και μετά να γελάμε μαζί, παρέα. Και να μην ξέρεις τίποτα. Νομίζω πως αν ήξερες όλα όσα νιώθω θα τρόμαζες. Είναι τόσα πολλά. Τόσο δύνατα. Όμως αντέχω. Μπορώ να αντέξω για σένα. Μπορώ να τα κρύβω για πάντα, αν έτσι θέλεις. Το μόνο που θέλω, είναι να νοιάσεζαι έστω και λίγο για μένα. Ακόμα και αλλιώτικα απ'ότι θέλω. Αρκεί να ξέρω ότι με νοιάζεσαι. Να μου προσέχεις. Σ'αγαπάω, και ας μη το μάθεις ποτέ.
