Κάθε τέλος δύσκολο..

Η αυλαία έχει πέσει.

Ότι ήταν να γίνει έγινε, ΤΙΠΟΤΑ δεν αλλάζει πια.

Τίποτα δεν γυρίζει στο παρέλθον, τιπότα δεν μένει στο παρέλθον.

Κάθε τέλος είναι δύσκολο, αλλά κάθε τέλος σημαίνει και μια καινούρια αρχή.

Ναι, μια καίνουρία αρχή. Αυτό χρείαζομαι.

Δεν ξέρω αν μπόρω να κάνω τώρα την αρχή, μα το τέλος έφτασε.

Δεν πάει αλλό, εδώ μπαίνει το τέλος, κατί που δεν επιδιώξα, κατί που δεν ήθελα,

κατί που ήταν όμως αναποφέκτο, κάτι που έφτασε τελίκα.

Όλα αυτά θα μείνουν ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ χαραγμένα κάπου σε ένα χάρτι, σε ένα τετράδιο, σε μια κάρδια, σε ένα μυάλο. Πάντα θα ύπαρχουν κάπου.

Απλά τώρα πρέπει να φύγω μακρύα και έγω. Έσεις το έχετε κάνει ήδη.

Αύτη τη φόρα όμως δεν θα φύγω γιατί το έχετε κάνει κι έσεις.

Αύτη τη φόρα θα φύγω ΓΙΑ ΜΕΝΑ.

Θα ζήσω για μένα, θα παλέψω για μένα, θα πίστευω για μένα, θα θέλω για μένα, θα πόνω για μένα, θα κλαίω για μένα, θα γελώ για μένα, θα χορεύω για μένα, θα μέθω για μένα, θα ξενύχτω για μένα, θα είμαι καλά για μένα. ΟΤΙ ΚΑΝΩ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.

Και αύτη τη φόρα θα φύγω αλήθινα.

Θα φύγω μακρύα από ότι με κρατούσε πίσω,

μακρύα από ότι μου δημιουργούσε απείρα κόμπλεξ.

Τώρα πια θα είμαι έγω χώρις κομπλέξ χώρις να φοβάμαι να είμαι η προταγωνίστρια.

Μόνο το πρώτο βήμα έπρεπε να κάνω.

Και τώρα που το έκανα μπόρω να κάνω κι αλλά πολλά βήματα γιατί αυτη τη φόρα φευγώ ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.

Απλά έπρεπε να γίνει η αρχή και τώρα που έγινε είμαι ΚΑΛΑ κι αυτό έχει σημασία.